سید یوسف محفوظی؛ قاسم بستانی؛ نصره باجی
چکیده
چکیده ائمّة اطهار(ع) مفسّران راستین قرآن کریم هستند. آنچه امام معصوم دربارة قرآن تفسیر مینماید، همان سخن قرآن است؛ چراکه آنان قرآن ناطقاَند وعلم تفسیر آن را از رسول خدا(ص) اخذ کردهاند. از آنجا که آن بزرگواران داناترین این افراد به معارف قرآن بعد از آن حضرت(ص) میباشند، در این تحقیق بر آن شدیم تا به روایات امام باقر(ع) در باب این علوم ...
بیشتر
چکیده ائمّة اطهار(ع) مفسّران راستین قرآن کریم هستند. آنچه امام معصوم دربارة قرآن تفسیر مینماید، همان سخن قرآن است؛ چراکه آنان قرآن ناطقاَند وعلم تفسیر آن را از رسول خدا(ص) اخذ کردهاند. از آنجا که آن بزرگواران داناترین این افراد به معارف قرآن بعد از آن حضرت(ص) میباشند، در این تحقیق بر آن شدیم تا به روایات امام باقر(ع) در باب این علوم بپردازیم. مقالة حاضر گونهها و روشهای تفسیری امام باقر(ع) را بررسی کرده است و نتیجه میگیرد که امام(ع) در سخنان خود، بسته به ظرفیّت و فضای حاکم، به روشهای گوناگون، از جمله علوم قرآنی، تفسیر قرآن با قرآن، تفسیر قرآن با سنّت، جری و تطبیق، بیان تمثیلهای قرآنی، بیان باطن و ظاهر قرآن، زدودن شبهات، بیان مصداقی آیات و بُعد تربیتی و... از معارف قرآن را تبیین فرموده است.